Vandaag, 3 mei, is de Internationale Dag van de Persvrijheid. Traditiegetrouw is dit de dag waarop het belang van de persvrijheid wordt benadrukt en de dag waarop de wereld stilstaat bij de journalisten die vermoord of gemarteld zijn, die bedreigd worden of in de gevangenis verdwijnen omdat ze nu eenmaal hun werk zo goed mogelijk willen doen. Reporters Without Borders heeft deze dag aangegrepen om een lijst te publiceren met de grootste vijanden van de persvrijheid. China president Hu Jintao staat ook op die lijst.
Dat de Chinese president geen vriend is van de persvrijheid is natuurlijk geen verrassing meer. Bloggers, schrijvers en journalisten die in China een afwijkende mening laten horen komen vaak in conflict met de Chinese regering. Soms blijft het bij intimidatie, maar alleen vorig jaar al werden er zeker 24 journalisten in China opgesloten.
Maar er is meer aan de hand, aldus het rapport van Reporters Without Borders. Buitenlandse journalisten mogen bijvoorbeeld Tibet alleen in als ze een speciale vergunning hebben en die vergunning is, uiteraard, zeer moeilijk verkrijgbaar. Verder sloot Hu het internet in Xinjiang volledig af na de rellen van vorig jaar juli en de internettoegang in de rest van China is ook beslist niet vrij.
Verder maakt de Chinese president er volgens Reporters Without Borders geen probleem van journalisten een verbod op te leggen. Over het melkschandaal, dat in aanloop van de Olympische Spelen bij de regering bekend werd, mocht geen enkele Chinese journalist schrijven. En een dissident als Hu Jia zit al maanden vast, ook al is hij ernstig ziek.
Nee, Hu Jintao is beslist geen vriend van de persvrijheid. Maar wie weet, verandert het nog. Ooit, in de toekomst, als de president het licht heeft gezien. Of is het toch waar dat een vos wel zijn haren, maar nooit zijn streken verliest?
Lees ook:Afghanistan en China: twee goede vrienden
Lees ook:70 journalisten dood in 2009, China sloot 24 op
Lees ook:Nicolas Sarkozy en Hu Jintao praten over Iran
Lees ook:China en Rusland ongerust over toestand Kirgizië
Lees ook:Global Peace Index: China vredelievender dan VS
Hun Jintao zal nooit het luxe leven van een bureaucraat opgeven. De Chinese ”Communistische” Partij, mag haar naam veranderen in Chinese Kapitalistische Partij, want er is niets revolutionair aan deze burgerlijke partij.
Journalisten hoeven geen persvrijheid te verwachten in de ”Bourgeoisie” Republiek China. Wie zich tegen het nationalistische regime van de Chinese ”Communistische” Partij keert, die mag zijn/haar mening niet zeggen.