Aan het eind van de jaren '70 nam de Chinese regering een radicaal besluit om de snelle groei van de bevolking te voorkomen: alle gezinnen, met uitzondering van de minderheden, mochten hooguit één kind krijgen.
Inmiddels is er een hoop geschaafd aan deze éénkindpolitiek, omdat de vergrijzing en de economische groei van het land opgevangen moeten worden. Twee kinderen krijgen is inmiddels toegestaan. Maar wat blijkt nu de broer- en zusloze generatie zelf aan voortplanting toe is?
Meer dan de helft van de enige kinderen heeft daar absoluut geen
behoefte aan. Een kwart van die twintigers en dertigers zegt zelfs
helemaal geen gezin te willen stichten.
Een belangrijke reden
voor het gematigde enthousiasme om een kind te krijgen ligt bij de
economische druk die op de schouders van de ouders komt te liggen. Veel
jonge koppels zeggen liever een dubbel inkomen te hebben dan een zoon
of dochter. Om een (tweede) kind populair te maken onder de bevolking
zal de regering vooral betere voorzieningen moeten treffen voor
kinderopvang en huisvesting. Ook dat zijn zorgen die potentiële ouders
aangeven als twijfelreden.
Lees ook:Eenkind-kinderen niet alleen
Lees ook:Vervangbare slachtoffers
Lees ook:Eén kind in je voordeel
Lees ook:Trouwtoppunt tijdens Olympische Spelen
Lees ook:Druk op de schouders