Sinds gisteren laat de Chinese regering weer mondjesmaat buitenlandse journalisten binnen in de Tibetaanse hoofdstad Lhasa. Nu niet alleen de Chinese partijspreekbuizen dienen als mediabron, grijpen de monniken in de Chinese regio wederom de kans om de buitenwereld inzicht te geven in hun onderdrukte situatie. Ze benadrukken dat de rust in Tibet nog niet is teruggekeerd (voor zover het dat ooit echt was natuurlijk). Voor China zorgt de aandacht voor Tibet vooral voor negatieve publiciteit met oog op de Spelen: overal ter wereld zijn discussies uitgebarsten over het wel of niet overslaan van de openingsceremonie of het helemaal boycotten van de Spelen.
Lees ook:We gaan naar de Spelen, einde discussie
Lees ook:Dalia Lama wil Spelen niet boycotten
Lees ook:Olympische acties en reacties uit de sporthoek
Lees ook:Herdenking Tiananmenmoorden ’89 zet China op scherp.
Lees ook:Chinese economie aan banden
Berichten uit Chinese kranten en Westerse media spreken elkaar tegen.
De Chinesen (vooral Han) hebben het beter in Tibet dan de Tibetanen als oorspronkelijke bevolking. Ik zag dat met eigen ogen in Lhasa,Shigatse en elders.
Tibet wordt door China bezet.
Er is geen respect voor de tradities, cultuur en eenvoudige manier van leven.
De Chinesen moderniseren Tibet in een te
snel tempo, vervuiling door auto’s neemt toe. Er komen teveel Chinesen het land binnen. De Tibetanen zitten niet te wachten op disco’s en luxe hotels. Al dit kapitalisme helpt de boeiende cultuur en
oude gebouwen in Lhasa om zeep.
Chinese leden van de communistische partij moeten een dialoog aan gaan met de Dalai Lama.